ehtizaz

is. <ər.> kit.

1. Xəfif surətdə titrəmə, titrəyiş. Çatdıqca incə ruhuma, aldıqca hər nəfəs; Sarsın bütün vücudumu sönməz bir ehtizaz. A. Ş.. Nədən şəfəqli buludcuqlar öylə çöhrəndə; Bir ehtizaz ilə nəşr eyləməkdə şəbnəmlər? H. C.. Ehtizaza gətirmək – 1) titrətmək; 2) məc. dilləndirmək. Tahir daha da cuşa gəlib sazın tellərini lap ürəkdən ehtizaza gətirirdi. M. Hüs..

2. Fizikada: cismin titrəyişli hərəkəti, titrəməsi, titrəyişi.